Bugün
hava yine kapatmış kendini. Bir karanlık bulanmış sanki içime . Susuyor
konuşamıyor yine ağlıyorum. Uzun zaman oldu aklımdan çıkmayalı. Hep seni
hatırlatıyor, susuyor, ağlıyor ve her defasında sana bir adım daha
yakınlaşıyorum. Sanki senden bir parçam koptu yine. Canım acıyor.
Elimde
bir buket gülle bekliyorum. Seni en son gördüğüm yerdeyim. Yerle bir yeksanım.
Yerin tam dibinde. Yağmur gözbebeklerimi mi dolduruyor, nedir? Aşkından yine
sırılsıklamımım. Sanırım Nerdesin şimdi? Nerelere gittin bensiz? Beni
neden götürmedin, gittiğin yere? Beni perişan ettiğin yetmiyor mu? Yeni canlar
yakmaya mı gittin yine?
O siyah saçların, kahverengi gözlerin, güzel yüzün, hüzünle boynu bükük bir çocuk gibi kalbimi çalmış halin aklımda bir bir. Her göz kırpışını hatırlıyorum tek tek.Sonra düşünüyorum yine Benim ömrüm seni düşünmekle mi geçecek bilmiyorum.Bir sokak ortasında bir köşe başın damı olacağım hep .. Yoksa sokak lambalarının altında bir sigara mi yakıp bekleyeceğim. Bazenlerle süslediğim ve düşlediğim hayatımı Bazenlerle ve düşlerimle tamamlamaya çalışıyorum.Zamana bıraktığım her şeyi zamanın bana bırakmasından biraz şikayetçiyim sanki... Hep Bana Hep bana der gibiydi. Bana bırak derken... Zamana da mı fazla geldim? Hani zaman diyordu bana bırak diye hani fısıldıyordu ? Düzelecek diye ? Umut geliyordu bir daha diyordu .. Şimdi Zamanamı inanmak lazım yoksa umut’a mı ? Yoksa Seyretmelimi kar yağan dağların durumunu bazen izliyorum bazen umutlanıyorum.Bazende zamana sesleniyorum sendeyim diye .. Şeytan üçgenimidir.İzlemek Umutlanmak,zamana bırakmak ?
O siyah saçların, kahverengi gözlerin, güzel yüzün, hüzünle boynu bükük bir çocuk gibi kalbimi çalmış halin aklımda bir bir. Her göz kırpışını hatırlıyorum tek tek.Sonra düşünüyorum yine Benim ömrüm seni düşünmekle mi geçecek bilmiyorum.Bir sokak ortasında bir köşe başın damı olacağım hep .. Yoksa sokak lambalarının altında bir sigara mi yakıp bekleyeceğim. Bazenlerle süslediğim ve düşlediğim hayatımı Bazenlerle ve düşlerimle tamamlamaya çalışıyorum.Zamana bıraktığım her şeyi zamanın bana bırakmasından biraz şikayetçiyim sanki... Hep Bana Hep bana der gibiydi. Bana bırak derken... Zamana da mı fazla geldim? Hani zaman diyordu bana bırak diye hani fısıldıyordu ? Düzelecek diye ? Umut geliyordu bir daha diyordu .. Şimdi Zamanamı inanmak lazım yoksa umut’a mı ? Yoksa Seyretmelimi kar yağan dağların durumunu bazen izliyorum bazen umutlanıyorum.Bazende zamana sesleniyorum sendeyim diye .. Şeytan üçgenimidir.İzlemek Umutlanmak,zamana bırakmak ?
Ayhan Çubuk -
